Zasady

Plik konfiguracyjny

definiuje

1. rozkład guzików i pól na ekranie
2. przypisanie guzikom funkcji
3. ew. podział ekranu na osobno skanowane panele
4. kierunek skanowania (kolumnowy/wierszowy)

może być w  XML + CSS +/- cokolwiek. Do użytku dla studentów i osób rozumiejących programowanie, nie dla opiekunów. Chodzi o to żeby powyższe konfiguracje nie wymagały ingerencji w kod źródłowy i robienia osobnej dystrybycji dla każdej najdrobniejszej indywidualizacji. Na przykład, w aktualnym layoucie spellera występuje 6 czy 7 pól z podpowiedziami -- Speller wierszowy link do obrazka layoutu. Jeśli ktoś nienawidzi T9, to aktualnie jedyną możliwością wywalenia tego z ekranu jest -- niby "prosta" -- modyfikacja kodu źródłowego. A ma być w konfigu.

Skórki w CSS to rzecz osobna.

Edytor graficzny, czy kontrola poprawności składni itp. na później -- może przy okazji np. edytora tablic Blissa, a może w tym projekcie kasy nie starczy, ważne żeby konfig był

Bezpieczeństwo

Kierujemy się zasadą Primum non nocere - "Po pierwsze nie szkodzić." Pojęcie bezpieczeństwa dzielimy na bezpieczeństwo fizyczne i sieciowe. Poprzez bezpieczeństwo fizyczne rozumiemy bezpieczeństwo przed doznaniem uszczerbku na zdrowiu z wyniku korzystania z systemu. Źle dopasowany sprzęt lub nieodpowiedzialnie napisane oprogramowanie może być szkodliwe dla użytkownika. Bezpieczeństwo sieciowe mogą zapewnić na przykład: filtry antyspamowe, ostrzeżenia przed naciągaczami i kłamstwami wypisywanymi w internecie i kontrola rodzicielska.

Plastyczność funkcjonalna (wybór modułów)

Każdy z użytkowników może korzystać z wybranej liczby modułów, nie musi ze wszystkich, więc wszystko musi być tak zaprogramowane, że się adaptuje do różnych ilości modułów.

Modyfikowalne przez użytkownika

Osoba niepełnosprawna powinna móc modyfikować różne aspekty PISAKa, poprzez interfejs i możliwości PISAKa

Modyfikowalne przez opiekuna

Opiekunowie osób niepełnosprawnych używających PISAKa, powinni mieć możliwość modyfikowania PISAKa poprzez klasyczny interfejs.

Równość w modyfikowaniu systemu przez opiekuna i przez użytkownika + konfigurator

Użytkownik docelowy nie powinien zostać postawiony przed sytuacją, w której aby świadomie wprowadzić zmianę będzie musiał poprosić o jej wprowadzenie opiekuna. Dzięki poczuciu pełnej samodzielności w obsłudze programu użytkownik będzie sukcesywnie wyzbywał się wyuczonej bezradności, nabywał pewności siebie oraz poczucia sprawczości. Każda, wywołana użytkowaniem systemu sytuacja, która będzie świadczyła przeciwnie może wywierać negatywny wpływ na użytkownika. Wyjątek stanowić mogą sytuacje, w których wymagana jest zmiana przywracająca prawidłowe działanie programu. W przypadku awarii lub niezamierzonego działania, które utrudni lub uniemożliwi użytkownikowi korzystanie z programu opiekun powinien mieć możliwość uruchomienia konfiguratora, w którym wprowadzi wymagane zmiany. Jednocześnie użytkownik powinnen mieć możliwość samodzielnego przywrócenia ustawień domyślnych.

Personalizacja dla użytkowników

Użytkownik powinien mieć możliwość zmiany podstawowych parametrów programu takich jak:

• wygląd (skórka),
• szybkość skanowania,
• wielkość napisów, itp.

w wąskim, ale wystarczającym do komfortowego użytkowania systemu zakresie.

Opcje standard i expert

Aby interfejs nie był zbyt skomplikowany, domyślnie będzie wyświetlana ograniczona liczba opcji do wyboru(np. do edycji zdjęć tylko zoom), ale będzie można wybrać opcję expert(np. do zdjęć: obrót, nałożenie filtru itd.).

Umożliwienie dzielenia się wytworami własnymi w pisaku

Zasada samodzielnego dzielenia się osobistymi materiałami użytkownika PISAKa z rodziną/przyjaciółmi/innymi niepełnosprawnymi, począwszy od wprowadzenia opcji wysyłania pojedynczych zdjęć, wstępnie drogą maila. Taka funkcja daje możliwość wyrażania siebie i budowania od podstaw komunikacji ze światem zewnętrznym.

Warstwa graficzna ma być elastyczna dla dev.

Nadrzędna zasada co do formatu - elementy graficzne w formie modyfikowalnej /wektor/ - elastyczne dostosowanie do różnych rozdzielczości wyświetlania.

Spójność znaczeniowa, graficzna, rozdzielność znaczeniowa

W warstwie graficznej/ikony, kolory/ zasada jednoznacznych znaków znaczeniowych, spójnych dla całego PISAKa i trzymanie się ich na poziomie wszystkich modułów i layoutów, np. ikona 'wyjścia' zawsze jest w formie czerwonych drzwi.

Dostosowanie się PISAKA do sposobu użytkowania

Kwestia automatycznej personalizacji PISAKA jako opcji uruchamianej z poziomu konfiguratora pozostaje dyskusyjna. Zakres automatycznej personalizacji również.

Łatwość cofania

Łatwość cofania to szybki dostęp do guzika 'cofnij'. Czy cofanie powinno być zawsze pierwszym podświetlanym guzikiem? Mogłoby to podlegać ustawieniom.

Prostota

Interfejs powinien być prosty i jasny dla użytkownika, aby jak najlepiej/wydajniej mógł z niego korzystać. Wymaga kompromisu z innymi wytycznymi rozwoju.

Optymalizacja ilości gwarantowanych funkcji pod względem czasu ich skanowania

Obfitość funkcji zapewni użytkownikowi wykonywanie różnorodnych operacji, ale każda nowa funkcja zwiększa przestrzeń wyboru wydłużając tym samym drogę dojścia do konkretnego przycisku. Przy każdej projektowanej funkcjonalności powinno, więc dążyć się do zoptymalizowania ilości dostarczanych funkcji względem czasu skanowania ich kompletu. Jest to cecha, którą można traktować jako górne ograniczenie zbioru niezbędnych funkcji dla każdej z funkcjonalności.

Swoboda przy wyborze rozwiązań

Przyjęto założenie, że grupę docelową stanowią osoby, które nie używały komputera. W ten sposób projekt interfejsu został oswobodzony z ograniczeń narzuconych przez ewentualne przyzwyczajenia dotyczące głównie produktów firmy Microsoft. Nie oznacza to jednak odrzucania z założenia powszechnie przyjętych standardów. Wiele z istniejących rozwiązań zostało rzetelnie przetestowanych i już przez lata sprawdza się doskonale. Założenie to ma jedynie na celu poszerzyć naszą swobodę przy projektowaniu interfejsu oraz uwypuklić, że wybór rozwiązania powinen być podyktowany wyłącznie jego adekwatnością do potrzeb użytkownika docelowego.

Możliwości autora takie jak możliwości odbiorcy

Część komunikacyjna PISAKa będzie umożliwiać użytkownikowi dzielenie się swoją twórczością oraz materiałami zebranymi w różnych aplikacjach (zdjęcia, muzyka, tekst napisany w edytorze) ze światem zewnętrznym za pomocą różnych form komunikacji. Wstępnie przyjęto, że będzie to e-mail oraz komunikator internetowy typu IM. Zasada mówi, że jeśli jakiś materiał można będzie z PISAKa wysłać to tego samego typu materiał będzie można odebrać. Na przykład jeśli będzie istniała możliwość wysyłania zdjęć to musi też być możliwość ich odbioru i zapisania w aplikacji ze zdjęciami.

Kontrola wersji ustawień interfejsu

Mnogość funkcji PISAKa będzie indukować mnogość opcji konfiguracyjnych. W związku z tym wielkość przestrzeni konfiguracji będzie praktycznie nieograniczona. Oczywiste jest to, że dla każdego użytkownika będą istniały kombinacje ustawień bardziej i mniej wygodne lub też takie, które uniemożliwią pracę z programem. Ponieważ po przestawieniu wielu opcji może być ciężko wrócić do poprzednich ustawień to zostanie wprowadzony system kontroli wersji, dzięki któremu łatwo będzie cofnąć się w czasie do konfiguracji z przeszłości w razie takiej potrzeby. Dodatkowo możliwe będzie definiowanie presetów, po których użytkownik łatwo będzie mógł się przełączać na przykład w zależności od stopnia zmęczenia.

Redefiniowanie zastanej rzeczywistości

Celem pisaka jest nie tylko umożliwienie komunikacji. Założeniem jest, że poza umożliwieniem osobie niepełnosprawnej obcowania z zastaną rzeczywistością (oglądanie zdjęć, czytanie książek, słuchanie muzyki) PISAK ma za zadanie zapewnić możliwość jej modyfikacji. Dołożone zostaną wszelkie starania, aby jak w jak największym stopniu zapewnić narzędzia twórcze pozwalające na modyfikację i tworzenie zawartości interfejsu. Na przykład edytor zdjęć, kategoryzowanie muzyki, pisanie tekstu.